Eerste jaar hogeschool zit erop!

hoe ik mijn eerste jaar hogeschool beleefde

Ik kan het nog steeds niet geloven, maar mijn eerste jaar op de hogeschool zit erop! Het schooljaar is echt voorbijgevlogen, ik herinner me de eerste schooldag alsof het gisteren was. Het jaar heeft zeker veel duidelijk gemaakt maar heeft in het begin ook veel twijfels gebracht.

Ik denk dat het een typisch iets is om te twijfelen aan je studiekeuze. Het onzekere gevoel of je wel de juiste keuze hebt gemaakt, speelde vooral in de herfst- en wintermaanden een grote rol bij mij. Ik denk dat het wel logisch is, want het blijft tenslotte een sprong in het diepe. Journalistiek sprak me enorm aan toen ik me een jaar geleden inschreef, maar uiteindelijk bleek het toch net iets anders te zijn dan ik had verwacht. Maar anders betekent niet per se slechter. Daarbuiten kan iets nooit helemaal zijn zoals je het in je hoofd had. Je moet de sprong wagen om het te weten te komen. Het belangrijkste is dat je jezelf voorbij het feit kan zetten dat het niet helemaal is wat je had verwacht en de richting eerlijk beoordeelt zonder deze te vergelijken om het beeld dat jij ervan had. Dit heb ik ook moeten doen en zodra ik stopte met vergelijken, had ik steeds meer het gevoel dat het wel degelijk iets voor mij is.

Ook van medestudenten hoorde ik af en toe die twijfels doorheen het jaar. Sommige van die studenten verlieten de richting in de tussentijd maar anderen besloten het net als ik toch nog een kans te geven. Je ziet je studiekeuze natuurlijk al snel als iets heel belangrijk omdat het de rest van je leven kan bepalen. Toch heb ik dit jaar geleerd het wat minder op deze manier te zien. Je hoeft niet per se verder te gaan in het beroep waarvoor je studeert. Je kan altijd nog een andere weg inslaan. Ik ken veel mensen die niet zijn verdergegaan in het beroep waarvoor ze gestudeerd hebben, maar in plaats daarvan allerlei verschillende beroepen en functies hebben uitgeoefend. Ook bij journalistiek heb ik het gevoel dat er nog tal van mogelijkheden zijn naast journaliste worden. Bovendien hoef je ook niet je hele leven hetzelfde beroep uitoefenen. Ik denk dat – zeker in deze tijden – mensen snel vastzitten in een routine en er helemaal niet naar uitkijken om de rest van hun leven hetzelfde te doen. Het kan nog alle wegen uit na je studies en ook ik hou zeker alle opties open.

Naast die twijfels, zijn er ook wel dingen duidelijk geworden. Eerst en vooral werd het duidelijk dat ik er enorm van hou om in Brussel te studeren. Elke dag sinds september heb ik met plezier door de hoofdstad gelopen. De sfeer die er heerst is absoluut mijn ding! Wanneer toeristen vragen om een foto van hen te maken of wanneer ze de weg vragen, help ik steeds graag. Ik vind het enorm leuk om tussen al deze verschillende nationaliteiten en talen te lopen. Daarnaast is ook de campus heel goed meegevallen. Ik voel me er goed en de locatie kon ook niet beter. Die zaken hebben natuurlijk ook geholpen om me te overtuigen dat ik juist zit. Ook werd het duidelijk dat ik echt enorm van schrijven hou (ook door deze blog te starten) en dat ik er graag iets mee zou doen in een toekomstig beroep. Op welke manier exact weet ik nog niet, maar dat zal mettertijd wel duidelijk worden. Uiteindelijk denk ik dus dat het echt wel de juiste richting is voor mij, zelfs al zou ik geen journaliste worden.

Sowieso zal de stage volgend jaar veel duidelijk maken over wat ik als beroep zou willen doen. Ik kijk er al naar uit… alhoewel er eerst een lange zomer staat te wachten 😊!

Misschien vind je deze artikels ook leuk: