Door het nieuwe coronavirus kan het Eurovisiesongfestival van 2020 in Rotterdam niet doorgaan. Het is de eerste keer sinds het begin van het Songfestival in 1956 dat het wordt afgelast. Normaal gezien had 2020 dus de 65ste editie geworden. Er is wel een digitale alternatieve show voorzien — ‘Europe Shine a Light’ — op zaterdag 16 mei. De artiesten zullen elk van thuis uit optreden, maar de show is niet competitief. De gekozen artiesten van dit jaar (voor ons land is dat Hooverphonic) mogen daarom in 2021 opnieuw deelnemen, maar ze zullen dat met een ander lied moeten doen. VRT zal de digitale show uitzenden en zoals elk jaar zal ook Peter Van de Veire commentaar voorzien. Er worden ook twee andere shows uitgezonden via het officiële YouTubekanaal ‘Eurovision Song Contest’ op de dagen waarop normaal gezien de halve finales hadden moeten plaatsvinden. ‘Eurovision Song Celebration 2020’ is op dinsdag 12 en donderdag 14 mei te volgen.
Is dat toch niet genoeg om jouw honger naar Eurovisie te stillen dit jaar en wil je nog net iets meer om het gemis op te vullen? Duik dan hieronder in de wondere wereld van het Eurovisiesongfestival. Leer bij over de geschiedenis van deze verbindende show en ontdek waarom mensen er zo van houden. Veel plezier!
Alle landen die lid zijn van de European Broadcasting Union (EBU) kunnen in principe deelnemen aan het Eurovisiesongfestival. Het zijn voornamelijk publieke omroepen (waaronder VRT) uit Europa die hier lid van zijn, maar ook enkele zenders van landen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika zijn lid. Toch neemt niet ieder lid deel aan het Eurovisiesongfestival en voor niet-lid Australië wordt dan weer een uitzondering gemaakt. Bekijk hieronder een tijdlijn met wanneer welk land zich aan het rijtje toevoegde.
Kleine kanttekening: sommige landen hebben doorheen de jaren eens een jaar afgehaakt. Monaco heeft zelfs 25 jaar niet deelgenomen om in 2004 terug te keren naar de liedjeswedstrijd. De landen die er na een bepaalde tijd terug bijkwamen zijn geen tweede keer vermeld in de tijdlijn. Sommige landen zijn bovendien nooit meer teruggekomen nadat ze de show vaarwel zeiden. Zo heeft Luxemburg niet meer deelgenomen na 1993.
The ‘Grote Vijf’ (tot 2011 de ‘Grote Vier’) zijn vijf deelnemende landen van het Eurovisiesongfestival die onmiddellijk doorstromen naar de finale, zonder te moeten optreden in de halve finale. De reden hiervoor is dat ze allemaal een grotere financiële bijdrage leveren aan het festival. Dit zou vijf à zes keer zoveel zijn als andere landen betalen om deel te mogen nemen. Mocht de ‘Grote Vijf’ er niet zijn, zou het standaard bedrag dat andere landen moeten betalen dus hoger liggen.
Klik op de bolletjes om meer te lezen over elk land van de Grote Vijf:
https://interactive-img.com/view?id=13807&iframe=true
Hoewel de Eurovisiesfeer voor de meeste mensen die elk jaar naar het Eurovisiesongfestival kijken op tv na de show eindigt, is dat niet bij iedereen zo. Er bestaat ook een grote community van superfans die praktisch een heel jaar bezig zijn met Eurovisie, Eline is er daar één van. Bekijk hier hoe en waarom zij zo’n grote fan is geworden.
Het Eurovisiesongfestival bestaat sinds 1956 en heeft nog geen enkele editie overgeslagen (behalve dit jaar dus). Doorheen de jaren heeft het festival al plaatsgevonden in heel wat verschillende steden. België is één keer gastland geweest. In 1987 kwam het Songfestival naar Brussel, het jaar na de winst van (de toen nog 13-jarige) Sandra Kim in Bergen, Noorwegen. Johnny Logan won dat jaar in België en dus het jaar daarop vonden de festiviteiten plaats in Ierland. Er werd toen gekozen voor Dublin. Het is de stad waar het Songfestival al het vaakst heeft plaatsgevonden; in totaal maar liefst zes (!) keer. Het zal dan ook niet verbazen dat Ierland het vaakst heeft gewonnen (meer daarover onder dit kaartje).
De link naar het kaartje: https://drive.google.com/open?id=17zAsgzg8PPCuqDTZ-B8bNIPQ0kgdR4XS&usp=sharing
Verschillende oud-kandidaten beamen dat deelnemen aan het Eurovisiesongfestival een heel aparte ervaring is. Toch zeggen sommigen dat het winnende lied tegenwoordig eerder op basis van spektakel wordt gekozen, terwijl het vroeger echt om een goed nummer ging. Alhoewel, in 2019 won Duncan Laurence met ‘Arcade’ dat wel een echte hit werd terwijl zijn performance eerder sober was. Misschien keert deze trend zich wel terug om? De toekomst zal het uitwijzen.
Tom Dice – die in 2010 deelnam voor België met ‘Me and my guitar’ en als zesde eindigde in de finale – zegt in een interview met De Standaard op 05/10/2016: “Het festival heeft me gelanceerd. Het creëerde een momentum waar sommige artiesten enkele jaren voor moeten werken, en dat in mijn geval drie minuten na mijn performance al ontstond.”
In datzelfde artikel van De Standaard zegt Liliane Saint-Pierre die in 1987 voor België elfde eindigde met ‘Soldiers of Love’: “Ik had al een behoorlijk parcours afgewerkt, maar het festival is op de een of andere manier echt iets speciaals. Er kwam een heel nieuw publiek naar de reeks optredens die ik nog moest afwerken. Er moesten zelfs hekken worden geplaatst, dat had ik nog niet eerder meegemaakt.”
Johnny Logan – drievoudig Eurovisiesongfestivalwinnaar voor Ierland – zegt in een interview met het Nederlandse AD dat werd gepubliceerd op 11/05/2015: “Destijds ging het Songfestival nog echt om de muziek en om het vertegenwoordigen van je eigen land. Ik weet nog hoe trots ik was dat ik uit mocht komen voor Ierland. Ik vond het een absolute eer. Tegenwoordig gaat het voornamelijk om de show en de roem, die trots zie ik niet meer zo vaak terug. Dat maakt me wel verdrietig. Het draait allemaal om het plaatje en minder om goede songs.”
Duncan Laurence die in 2019 won met ‘Arcade’ voor Nederland zegt in een interview met songfestival.be: “Zo iets groots winnen is onbeschrijfelijk. Te meer omdat het volledig ‘mijn liedje’ is waarmee ik gewonnen heb. Dit is wie ik ben en dankzij dat te doen heb ik zoiets moois mogen meemaken. Die winst was de kers op de taart. Het is een rollercoaster vol verschillende emoties die elkaar opvolgen.” Hij maakt wel deze bemerking over de toekomst van het festival: “Oké, typische Songfestivalliedjes zijn leuk, maar het festival moet meegroeien met de huidige popindustrie. Het moet aansluiten bij kanalen als YouTube en Spotify.”
Misschien verandert de formule van het Eurovisiesongfestival inderdaad wel de komende jaren, maar tegelijkertijd is het net die aparte formule die heel wat mensen aantrekt.
Sinds 2002 staat het Eurovisiesongfestival zo goed als elk jaar in het teken van een bepaalde slogan. Er wordt dan in het gastland gewerkt rond een bepaald thema. In 2002 — wanneer de liedjeswedstrijd in Tallinn, Estland plaatsvond — was het thema ‘A Modern Fairytale’. De laatste jaren staat het thema steeds meer in het teken van verbondenheid en eenheid.
Uiteindelijk is de overkoepelende boodschap van Eurovisie dat we iedereen moeten accepteren zoals hij of zij is en dat we verdraagzaam moeten zijn. De rol van het Eurovisiesongfestival daarin is elkaar samenbrengen door een gezamenlijke liefde voor muziek. Die verbindende boodschappen vinden we ook terug in heel wat Eurovisiehits doorheen de jaren.
Tijdens de show van 2016 in Stockholm, Zweden maakten de presentatoren Måns Zelmerlöw en Petra Mede een lied dat volgens hen alle elementen heeft om het Eurovisiesongfestival mee te winnen: ‘Love, Love, Peace, Peace’ (het eigenlijke lied begint vanaf 3 min 25).
Ik wens jullie allemaal een leuke Eurovisieweek toe gevuld met veel liefde & vrede! 😉