Dagboek Belgische studente in Washington D.C. – #6

Van 21 januari tot 30 april 2022 bevind ik me in D.C. voor een voltijdse stage in combinatie met enkele (avond)cursussen en verblijf ik samen met allemaal (internationale) studenten in ‘The Washington Center’In deze blogserie neem ik je mee door alle ups en downs en vertel ik je ongefilterd hoe het gaat hier in de Amerikaanse hoofdstad.

Eerste mijlpaal behaald

Opeens is het al eind februari en dat wil zeggen dat ik de eerste mijlpaal die ik voor mezelf had gezet, heb gehaald. Toen ik het hier in het begin – en ook met momenten nadien – zo moeilijk had, nam ik me voor om niet meteen af te tellen naar wanneer ik terug naar huis kon maar het stap voor stap te bekijken. En die eerste stap was voor mij eind februari. Nu dus! Ondanks de moeilijke momenten die er nog zijn, kan ik in het algemeen wel genieten van de ervaring en dat was voor mij mijn voornaamste doel. Missie geslaagd! En ook deze week ging – alhoewel zoals steeds met enkele downs – eigenlijk vrij goed. 🙂

Maandag 21 februari 2022 (dag 32)

Zoals altijd begon mijn week met een remote stagedagje. Het was eigenlijk een feestdag, President’s Day, maar ik mocht er van mijn stageplek ook voor kiezen om mijn dag in maart op te nemen omdat het nu zo druk is met de opkomende Summit. Ik koos dus daarvoor, want met het mooie weer binnenkort en het bijhorende Cherry Blossom Festival dat eraan komt, zal ik meer genieten van een dagje vrij dan dat nu het geval zou zijn.

Door de hele dag hier in het appartement te zitten, word je natuurlijk wel geconfronteerd met alle gebreken

Door de hele dag hier in het appartement te zitten, word je natuurlijk wel geconfronteerd met alle gebreken. Ik had het hiermee opnieuw een beetje moeilijk en dus besloot ik een mail te sturen naar de dienst Housing van TWC. Sinds het begin is er bijvoorbeeld schimmel aan de onderkant van het douchegordijn, is de douchestraal veel te hard door de kalk (ik heb elke keer rode vlekken op mijn huid omdat het water gewoon zo hard neerkomt) en ook de droogkast maakt zoals ik in een eerdere blogpost al aanhaalde een verschrikkelijk lawaai terwijl die de was bijna niet droogt. Wetende dat ik woensdag opnieuw moest wassen, was gewoon al geen leuk vooruitzicht.

Ook het feit dat mijn huisgenoten niet zo net zijn als ik het graag zou hebben, helpt natuurlijk niet. Ik ben degene die het meest schoonmaakt, maar een paar uur nadien zie je er alweer niets meer van. Het is ook onmogelijk om een plek die al jaren niet meer echt volledig schoon is geweest opeens wel schoon te krijgen en dat geeft me een onaangenaam gevoel.

Dinsdag 22 februari 2022 (dag 33)

Vandaag ging ik weer naar kantoor en rond een uur of 10 ontving ik opeens een mail van TWC met de boodschap dat er al iemand zou langskomen in het appartement om naar de door mij aangekaarte problemen te kijken. Ik had liever niet dat ze binnenkwamen terwijl er niemand was, maar tegen de tijd dat ik dat via mail had geantwoord, waren ze blijkbaar al langsgekomen. En hou je vast: opeens waren de droogkast en wasmachine al vervangen! Ook de douchekop werd vervangen waardoor de straal weer normaal is. Juist het simpelste van het lijstje, het douchegordijn, werd dan niet vervangen. In de mail stond ‘als je dat regelmatig grondig kuist, zal het wegblijven’. Ja, dat weet ik ook. Maar een beetje moeilijk als je in een appartement terechtkomt dat helemaal niet ‘regelmatig’ werd onderhouden tot nu toe en het zo vuil is om mee te beginnen…

Opeens waren de droogkast en wasmachine vervangen en ook de douchekop werd vervangen waardoor de straal weer normaal is

Maar goed, na het werk kwam ik dus in een appartement met enkele nieuwe zaken. Jammer genoeg hadden ze wel veel vuil achtergelaten. De douche lag vol vuil en er stonden schoenafdrukken in de badkamer. Ik kon dus alweer beginnen kuisen… Maar goed, ik bekijk het positief, enkele problemen zijn wel opgelost. Het verbaasde me dat het zo snel ging, want niet lang geleden had mijn roommate hen ook al eens gecontacteerd en toen ze langskwamen zeiden ze dat het een ‘luchtprobleem’ was in de droogkast en dat ze niets konden doen. Blijkbaar was mijn mail dan toch meer overtuigend. Ik had ook wel video’s van het lawaai van de droogkast bijgevoegd zodat er geen manier was om het te ontkennen. En ja, het heeft geholpen blijkbaar. 🙂

Woensdag 23 februari 2022 (dag 34)

Vandaag leek het opeens zomer. Een dikke 21 graden Celsius… En dat eind februari. Ik zette dus alle ramen open zodat het ‘zomerse’ briesje het appartement goed kon binnenkomen en verluchten. Morgen zou het dan wel opeens maar maximaal 3 graden meer zijn. Raar weertje hier dus. Het mooie weer hielp wel om alles weer wat positiever te zien. Het hielp natuurlijk ook dat ik vandaag mijn was kon doen zonder al te veel ongemakken. Ook het lekkere eten van de bestelling via Amazon van zondag hielp zeker. Voor de eerste keer had ik hier eens lekkere ontbijtkoekjes – die niet overdreven duur waren zoals dat hier meestal het geval is – en dat smaakte ongelooflijk. Het was een pak van 10 koffiekoekjes met de smaak van appel, aardbei, kers, citroen en kaas met heel wat glazuur erover. Het zijn van die kleine dingen die echt wel goed doen. 🙂 En van diezelfde doos kon ik hierna nog 2 dagen ontbijten, zalig!

Ontbijtkoekjes via Amazon

Met mijn Amazon-bestelling kom ik trouwens nog heel lang toe, want sommige producten zijn letterlijk nog maanden goed. Ik heb een pakje hesp dat tot 27 mei goed is! Ik bedoel, wat doen ze daar allemaal bij dat dit zo lang goed blijft? Ik wil het eigenlijk niet weten. Het is alleszins wel heel handig. Ik zou mijn hesp – mocht ik een frigoboxje hebben – zelfs naar België kunnen meenemen! 😉 Maar dat ga ik toch maar niet doen.

Donderdag 24 februari 2022 (dag 35)

De afgelopen nachten heb ik vrij goed geslapen, wat wil zeggen zonder al te veel wakker te worden ’s nachts en toch te slapen tot na 5u30. Het heeft heel goed gedaan, want na een maand grotendeels enorm slecht slapen was het echt wel nodig. Ik neem dan nu ook sinds een dikke week een halfuurtje voor ik ga slapen natuurlijke kauwtabletjes in om beter te kunnen slapen. Mijn mama had die bij me laten leveren via (wat anders dan) Amazon – ja, je kan veel laten leveren tijdens een gratis proefperiode van Amazon Prime – en dat was het handigste cadeautje dat ze me had kunnen opsturen! Ik heb daarbij eindelijk gevonden hoe ik de ventilatie hier kan afzetten. Het is te zeggen, de enige andere optie dan ‘on’ was ‘auto’ en nu ze op die laatste stand staat, staat ze gelukkig niet meer constant aan. Die koude wind die op me blaast, hielp immers ook niet om goed te slapen.

Toch heb ik nu ik iets beter slaap wel het gevoel dat de algemene vermoeidheid die nog in mij zit meer toeslaat

Toch heb ik nu ik iets beter slaap wel het gevoel dat de algemene vermoeidheid die nog in mij zit meer toeslaat. Alsof ik mijn klop een beetje heb gekregen. Die eerste maand leefde ik echt op adrenaline en stress denk ik en nu het een beetje beter aanvoelt, eist dat precies toch z’n tol.

Vrijdag 25 februari 2022 (dag 36)

Vandaag bleef ik tot iets later dan normaal op kantoor. Er waren dan ook nog heel wat zaken in orde te brengen voor de Summit in Florida volgende week. Ik kijk er echt heel erg naar uit om naar Jacksonville te gaan! Het zal een heel leerrijke ervaring zijn, ook op vlak van of het iets voor mij is om te reizen voor werk. Ik ben dan ook enorm dankbaar dat ik deze kans krijg!

Als ik praat met andere studenten hier bij TWC merk ik nog meer dat ik echt op een heel goede plek ben beland. Er zijn bijvoorbeeld studenten hier die totaal geen werk krijgen op hun stageplek en tijdens de meeste dagen gewoon op kantoor zitten wachten tot de werkuren voorbij zijn… Ook zijn er al enkele gevallen geweest waarbij de supervisors op de stageplek grensoverschrijdend gedrag toonden… Dus ja, ik ben echt wel héél goed beland.

Als ik praat met andere studenten hier bij TWC merk ik nog meer dat ik echt op een heel goede stageplek ben beland

In het algemeen – ook door gesprekken met anderen – merk ik wel dat ze hier op stageplekken vrij snel tevreden zijn over het werk van stagiairs. Tegen mij zeggen ze bijvoorbeeld altijd dat ik wel heel snel werk, terwijl ik eigenlijk nog op mijn gemakje had gewerkt (wat in België als een normaal tempo zou beschouwd worden). Ik heb het gevoel dat er hier ook veel aandacht wordt besteed aan mentale gezondheid en welzijn op het werk – bv. in Zoomgesprekken – en ook daar kruipt natuurlijk wel wat tijd in. Tegelijkertijd werken veel bedrijven hier constant met stagiairs en zijn er soms zelfs meer stagiairs dan personeelsleden. Nieuwe stagiairs vullen dan gewoon het hele jaar door aan de lopende band dezelfde functie in zodat er niemand hoeft aangenomen te worden voor dat werk. Op die manier ligt er dan weer wel veel verantwoordelijkheid bij stagiairs.

’s Avonds had ik mijn avondcursus bij The Washington Center en die ging voor het eerst in het echt door. Dat wil zeggen hier in de kelder van TWC. Het is een beetje deprimerend om in een ruimte zonder ramen les te volgen, maar goed. Het was wel leuker zo dan dat alle studenten hier apart achter hun pc zitten in hun kamers. Ik had ook gehoopt op die manier wat meer mensen te kunnen leren kennen. Maar jammer genoeg ging iedereen na de les meteen weg. Ik had mijn spullen nog niet eens allemaal ingepakt en iedereen was al weg… Zoals ik ook in de post van vorige week al vermeldde, echt veel diepere connecties zal ik hier niet maken.

Weekend 26 en 27 februari 2022 (dag 37 & 38)

Zaterdag was een productief dagje. Eerst deed ik het belangrijkste: tickets voor het concert van Shawn Mendes in het Sportpaleis kopen. 😉 Dat concert ging normaal door in april en dus kon ik niet gaan omdat ik dan nog hier zit. Maar door corona werd het uitgesteld naar 2023, een meevaller voor mij. Nu bleken er ook nog/opnieuw tickets beschikbaar te zijn en dus bestelde ik ze natuurlijk (want ja, ik ben grote fan!) Tijdens de videocall met mijn mama probeerden we allebei tegelijk op de website van het Sportpaleis tot er eens goede plaatsen naar boven kwamen. Een dik uur zijn we daarmee bezig geweest! Maar de tickets zijn besteld, yes! 🙂

Nadien maakte ik de presentatie voor de verdediging van mijn bachelorproef in Toerisme- en Recreatiemanagement. Die houd ik op 7 maart digitaal via Zoom. Ik werkte mijn bachelorproef zelf nog net voor kerst af dus het had even tijd nodig om er weer in te komen, maar ik heb mijn presentatie wel kunnen afwerken. Die zorg is dus ook van de baan.

The Wharf in het thema van Mardi Gras

In de namiddag ging ik naar The Wharf, waar er allerlei festiviteiten doorgingen voor Mardi Gras, een soort carnavalsfeest. Er was eerst een stoet, dan live muziek van een band en ’s avonds vuurwerk. De stoet kan je vergelijken met een carnavalsstoet zoals in België, maar dan kleiner en commerciëler. Alle wagentjes waren eigenlijk van lokale winkels die ter promotie deelnamen. Voor de rest waren er steltenlopers, dansers en muzikanten die meeliepen in de stoet. De sfeer was wel absoluut anders dan die van carnaval zoals wij het kennen. Er werd door de toeschouwers bijvoorbeeld veel gejuicht om de mensen in de stoet aan te moedigen. Als er iets is wat Amerikanen in het algemeen zijn, is het wel ‘supportive’. Er werden voor de rest geen snoepjes, maar typische kralenkettingen in groen, goud en paars naar de toeschouwers gegooid. Het event was specifiek geïnspireerd door hoe Mardi Gras in New Orleans wordt gevierd. Dus daar hoef ik dan ook niet meer speciaal naartoe. 😉

Het was na de stoet wel lang wachten op het vuurwerk en wat ik in de tussentijd miste, waren kraampjes voor een goed pak friet of smoutebollen, maar ik ben blij dat ik Mardi Gras hier heb meegemaakt. Alles ging ook heel vlot om met het openbaar vervoer terug naar The Washington Center te geraken. Er was een gratis shuttledienst naar de dichtstbijzijnde metrohalte, wat handig was, en er was voor de metro ook slechts één overstap nodig. Op zich loopt het hier met het openbaar vervoer dus wel vrij vlot tot nu toe. 🙂

Vuurwerk voor Mardi Gras

Zondag ga ik vooral nog gebruiken om alvast in te pakken voor Florida, want ja, morgenavond vertrek ik! Ik kijk er echt naar uit, want het voelt een beetje als een ‘breekpunt’ in mijn ervaring hier. Hopelijk geeft het me weer genoeg energie om die laatste twee maanden hier goed in te zetten. Alles over mijn opkomende ervaring in Jacksonville lees je natuurlijk in de blogpost van volgende week. Dus zoals altijd, stay tuned voor meer! 🙂

Meer over mijn avontuur in D.C. lees je hier:

Volg mij ook zeker op Instagram en Facebook om updates te krijgen over mijn blog! Op Instagram deel ik bovendien meer beeldmateriaal en daar krijg je een meer visuele inkijk in mijn leven in D.C.!