Nadat ik in juni 2021 mijn bachelor in de Journalistiek behaalde, begon ik aan de opleiding Toerisme- en Recreatiemanagement. Nu het laatste academiejaar daarvan volop bezig is, zit ik ook meteen in mijn laatste jaar als student in het algemeen. Wat daarna komt is momenteel nog een vraagteken, maar dat moet allemaal duidelijk worden in de komende maanden. No pressure, right? In deze blogserie neem ik jullie mee in hoe ik mijn laatste jaar als student beleef en intussen antwoorden probeer te vinden over wat ik nadien ga doen.
Eindelijk lente!
Door de lange periode van regen, grijs weer en zelfs sneeuw, voelde alles de laatste tijd erg dof en vlak. Gelukkig kwam de zon dan uiteindelijk toch enkele dagen tevoorschijn en wat deed dat goed! Ik kreeg meteen een nodige energieboost en ook mijn humeur zat weer veel beter. Zelfs aan het zelfstudie-gedeelte van mijn vakken werken, voelde veel aangenamer met de zon die door het raam naar binnen scheen. En ik had het gevoel dat de zon voor iedereen als geroepen kwam. De mensen op straat begroetten elkaar vriendelijk, de buschauffeur zat mee te zingen met de radio die opstond… Zalig gewoon. De wereld lijkt ook qua menselijkheid nét dat tikkeltje mooier als de zon schijnt.
“De wereld lijkt ook qua menselijkheid nét dat tikkeltje mooier als de zon schijnt.”
Ik heb alleszins zelf alles uit dat korte maar krachtige voorsmaakje van mooiere dagen gehaald. Mijn mama en ik wilden ons terras al een tijdje herinrichten, er een echt paradijsje van maken zeg maar. Maar met de regen en de koude temperaturen, hadden we de kans nog niet gekregen. Nu konden we er eindelijk eens aan beginnen. Na het balkon helemaal schoon te maken, plantten we onze nieuwe aanwinsten: enkele struiken en een boompje. Nu zijn ze nog klein, maar het is de bedoeling dat ze mooi groeien zodat ons terras een groene oase van rust wordt. Wie heeft er dan een vakantie in het buitenland nodig?
Reizen nu het nog kan
Ach ja, eigenlijk gaan we dat ook doen want we hebben net twee citytripjes geboekt voor binnenkort. 😉 Eentje naar Parijs (hopelijk zijn de rellen en stakingen wel voorbij tegen dan) en eentje naar Barcelona. Het is de laatste periode dat ik zomaar op reis kan gaan en geen verlof moet nemen van een werkplek, dus we maken er nog even gebruik van. 🙂 Ik plan geen grote reis te doen voor ik aan het werkleven begin, zoals vaak gedaan wordt, maar enkele korte tripjes zijn wel welkom.
“Ik plan geen grote reis te doen voor ik aan het werkleven begin, zoals vaak gedaan wordt, maar enkele korte tripjes zijn wel welkom.”
Qua school heb ik ook niet al te veel lessen waardoor ik makkelijk eens een verlengd weekend weg kan gaan, wat natuurlijk handig is. Ik ben daarbij helemaal bij met mijn lessen en zit dus goed op schema. Begin maart was er eigenlijk ook een schooluitstap met overnachting in Namen, iets waar ik erg tegenop keek (want vindt iemand een schooluitstap met overnachting in een hostel ooit leuk?). Maar aangezien ik door mijn verkort traject een overlap had met andere lessen, hoefde ik niet mee te gaan en mocht ik het zelfstandig inhalen. Wat een opluchting! Achteraf hoorde ik ook van anderen dat het echt niet de moeite was en het hostel van geen goede kwaliteit was, dus ik ben blij dat ik daaraan ben ontsnapt.
De weg naar een volgend boek
Hoewel ik dan misschien niet zo veel lessen heb, ben ik met voldoende andere zaken bezig om mijn tijd te vullen. Ik maak er bijvoorbeeld geen geheim van dat als ik aan de toekomst denk, ik dan hoop verder te kunnen gaan als auteur van romans. Ik wil immers heel graag naast een job ook actief blijven als schrijver in de hoop dat ik er ooit – in de verre toekomst – zelfs van kan leven. Dat is een heel grote hoop en droom, maar het is wel een doel op lange termijn. Ik ben daarom ook al een tijdje aan het spelen met een volgend boekidee, na ‘Op zoek‘.
Begin maart heb ik mijn idee en enkele proefhoofdstukken voorgelegd aan een uitgeverij waarmee ik in contact stond. En deze week heb ik uiteindelijk feedback gekregen… Ik keek er met veel spanning, maar ook met realistische verwachtingen naar uit. En die verwachtingen lagen sowieso laag, want uitgeverijen hebben nu eenmaal slechts een beperkt budget om boeken uit te geven. Het zou moeten lukken dat mijn voorstel dan van de eerste keer wordt aangenomen. En dat bleek een goede inschatting, want jammer genoeg wilden ze er niet mee verdergaan. Het idee en de verhaallijnen vonden ze goed, maar ze waren geen fan van mijn schrijfstijl (hoewel ze eerder al hadden aangegeven van wél). Dat kwam natuurlijk even binnen. Ik vind het ergens ook moeilijk om die feedback hier te delen, maar mijn blog is altijd eerlijk en ongefilterd dus dat hoort erbij. Het kwam vooral binnen omdat schrijven echt mijn passie is. Maar ik weet ook dat het niet betekent dat ik niet goed kan schrijven enkel omdat 1 persoon geen fan is in de context van een roman. Dat hou ik me ook voor ogen.
“Ik deel dit omdat ik wil tonen dat ik ook al vaak een ‘nee’ heb gekregen. Het is dan een kwestie van het niet te lang aan je hart te laten komen, verder te gaan en opnieuw te proberen.”
Dit nieuws moet ik nu even laten bezinken en dan zie ik wel wat de volgende stap is. Ik deel dit omdat ik wil tonen dat ik ook al vaak een ‘nee’ heb gekregen. Wat je ziet aan de buitenkant is dat ik het ene na het andere doe, maar achter de schermen gaat daar wel een heel proces aan vooraf. Het is heus niet elke keer een ‘ja’ als ik ergens een initiatief neem of me inschrijf voor iets. Het is dan een kwestie van de ‘nee’ niet te lang aan je hart te laten komen, verder te gaan en opnieuw te proberen. Mijn tweede boek komt er wel ooit, daar ben ik zeker van. Het is alleen een kwestie van tijd.
Boekenclub
En dan nog meer over boeken, want afgelopen donderdag, op 16 maart, was het de eerste bijeenkomst van het boekenclubje dat ik gestart ben in samenwerking met de Halse bibliotheek. We waren met vier in totaal, wat ik een heel goed begin vind. Twee personen die deelnamen, kende ik zelf voordien niet, wat wil zeggen dat het nieuws toch ook voldoende is verspreid buiten mijn eigen kringen. En iedereen die er was, doet al zeker opnieuw mee de volgende keer!
Natuurlijk moeten we elkaar nog wat beter leren kennen, maar de boekbespreking ging toch al redelijk vlot. De bedoeling is eigenlijk dat er een heel spontaan gesprek ontstaat over het boek en met momenten was dat er ook effectief al. Dus zeker een positieve ervaring! Onze volgende bijeenkomst vindt plaats op 11 mei en dan lezen we ‘Liefdeloos’ (origineel: ‘Loveless’) van Alice Oseman. Heb je zin om er bij te zijn? Schrijf je dan hier in. 🙂
Carnaval Halle
Onze boekenclub zat natuurlijk ook al een beetje in de stemming van carnaval, want hoe kan het ook anders als de hele stad carnaval ademt? Hoewel ik deze maand al exact vijf jaar in Halle woon en ik blij ben Hallenaar te zijn, is de carnavalsmicrobe toch aan me ontgaan. Het zit gewoon niet in mijn DNA. Elk jaar denk ik: “nu ga ik op zijn minst eens naar de stoet kijken”. Maar ook dit jaar is het er weer niet van gekomen. Ik moet zeggen dat de drukte niet mijn ding is en met het mooie weer tuinierde ik liever in dat weekend. En voor de lichtstoet ’s avonds was ik dan weer te moe. Yup, dat ben ik. 😉
Gelukkig bleef de kermis nog wel even staan en kon ik nog eens passeren voor een pak smoutebollen. De liefde voor zoetigheden zit dan weer wel in mijn DNA. 😉
Lees ook de eerdere posts in deze blogserie:
Volg mij ook op Instagram en Facebook om updates te krijgen over mijn blog! Op Instagram deel ik bovendien meer beeldmateriaal en daar krijg je een meer visuele inkijk in mijn leven.