We zijn een maand voor de verkiezingen en als jonge vrouwelijke kiezer merk ik een grote afwezige in de praatprogramma’s, grote partijstandpunten, politieke debatten en zelfs De Stemtest… Is iemand eigenlijk nog van plan om van vrouwenrechten een prioriteit te maken in de volgende legislatuur?
Sinds ons land volop in verkiezingsmodus is gegaan, krijgen we als kiezer overal politici te zien die het hebben over onderwerpen als koopkracht, migratie, stikstof, kerncentrales en betaalbaar wonen. En ja, dat zijn belangrijke thema’s, daar ben ik het volledig mee eens. Maar ik mis een groot thema waar ik – ongetwijfeld samen met veel andere (jonge) vrouwen – het meest van wakker lig: de dagelijkse angsten die je als vrouw in deze maatschappij moet doorstaan simpelweg omdat je vrouw bent.
De talloze verontrustende berichten in het nieuws bewijzen dat die angst gegrond is. Een kleine zoekopdracht volstaat: Een twintiger die een jonge vrouw aanrandt en probeert te wurgen, een dertiger die een bejaarde vrouw aanrandt in een woonzorgcentrum, een man die zijn ex-vrouw stalkte en neerstak, het feit dat 1 op de 3 vrouwen in ons land ooit te maken krijgt met partnergeweld… En als je de stap durft te zetten om naar een vluchthuis te gaan, krijg je de rekening gepresenteerd, bleek in januari toen een vrouw een rekening van € 3000 ontving en het volgende getuigde: “zo’n rekening sturen, dat is eigenlijk zeggen: vrouwen, laat u gewoon de kop inslaan”. Dit gebeurde allemaal dit jaar in België. Daarbij waren er in ons land in 2023 26 geregistreerde gevallen van femicide; moord op een vrouw net omdat ze vrouw is.
het gebrek aan veiligheid van vrouwen is een immens probleem. En dat is nog een understatement… Het is een crisis.
En dan spreken we enkel over wat aan het licht komt. Het grootste deel van de verkrachtingen (zeker binnen het huwelijk), aanrandingen en gevallen van grensoverschrijdend gedrag blijven onder de radar. Voor een groot deel omdat geloofd worden als vrouw niet vanzelfsprekend is en omdat getuigenissen vaak worden weggewuifd “want stel je niet zo aan, hij bedoelde het waarschijnlijk niet zo of anders heb je hem foute signalen gegeven”. Maar vergis je niet: het gebrek aan veiligheid van vrouwen is een immens probleem. En dat is nog een understatement… Het is een crisis.
We maakten de afgelopen jaren de ene crisis na de andere mee, van corona tot energie. Daardoor werden vrouwenrechten op politiek vlak wat naar de achtergrond gebracht. Maar de grootste crisis van allemaal is net het aanhoudende geweld tegen vrouwen. Deze crisis wordt zelfs gevoed door andere crisissen: tijdens de pandemie zagen we immers een toename van huiselijk geweld en hadden vrouwen geen enkele uitweg. Dus waarom zien we dit thema niet terugkomen in de aanloop naar de verkiezingen?
Je moet al diep in de partijstandpunten gaan graven om er überhaupt iets over terug te vinden (sommige partijen zeggen er zelfs helemaal niets over). En dat ook De Stemtest er geen rekening mee houdt, wil zeggen dat het onderwerp niet hoog op de agenda staat. Het thema dat het dichtst bij vrouwenrechten komt in De Stemtest is abortus. Maar uit dat debat is naar mijn mening alle menselijkheid verdwenen. Het gaat meer om de impact op het ongeboren kind/hoopje cellen dan om wat de impact is voor de vrouw. Hoewel er een duidelijk rapport was van experten met de conclusie dat de uitbreiding van de abortuswet een goed idee was, werd het niet toegepast in de praktijk (opnieuw lag CD&V dwars). En partijen die zeggen dat ze de uitbreiding wel willen, spelen het thema vooral uit in de strijd voor kiezers. Maar concreet verandert er intussen niets. Dus waar hebben we het dan nog over vrouwenrechten? Ik heb het gevoel dat partijen niet bepaald geven om de vrouwelijke kiezer. Misschien onderschatten ze nog steeds de waarde van onze stem.
Jonge mannen neigen meer naar rechts, jonge vrouwen naar links. Je hoeft geen professor te zijn om te voorspellen dat daar (nog meer) problemen van komen.
Je kan natuurlijk zeggen dat er al vooruitgang werd geboekt in deze legislatuur. Dat klopt, het Strafwetboek werd aangepast zodat seksueel geweld strenger kan worden bestraft en er werden meer Zorgcentra na Seksueel Geweld geopend. Dat zijn zeer goede zaken. Maar de kern van het probleem wordt hiermee niet aangepakt. Er zou meer moeten worden ingezet op preventie bij mannen. In plaats van enkel een pleister op een wonde te plakken, zou de wonde er in de eerste plaats niet mogen komen.
Zeker nu de crisis nog een extra dimensie krijgt door alle huidige digitale mogelijkheden, is preventie belangrijk. Mannen kunnen tegenwoordig online community zoeken met als leidraad hun haat tegenover vrouwen of hun gevoel van mannelijke suprematie. In die groepen worden ze door elkaar aangemoedigd om over te gaan tot geweld tegen vrouwen. Tegelijkertijd zien we in onderzoeken dat heel wat jonge mannen vinden dat “feminisme te ver is gegaan” en dat komt terug in hun stemgedrag. Jonge mannen hebben steeds meer sympathie voor rechts en jonge vrouwen vinden meer herkenning in links. Je hoeft geen professor in weet ik veel wat te zijn om te voorspellen dat daar (nog meer) problemen van komen.
Mannen hebben ook vaak de neiging om het discours af te wenden en aandacht op te eisen voor geweld en misbruik tegen mannen. Vanzelfsprekend is ook dat thema belangrijk, maar het mag niet gebruikt worden als afleidingsmanoeuvre van de strijd voor vrouwenrechten. Daders bij mannen zijn meestal andere mannen. Dus als geweld tegen vrouwen wordt aangepakt, wordt de wereld voor iedereen beter.
Je kan er als vrouw niet omheen dat je een kwetsbare positie hebt in deze samenleving die ontworpen is voor en door mannen. Die kwetsbare positie kunnen we zoveel mogelijk counteren door zelf onze kracht als vrouw te vinden, maar we verdienen het om door de structuren rond ons gesteund te worden. We moeten geloofd worden, uitwegen hebben als we ons in gevaarlijke omstandigheden bevinden, niet constant oplettend moeten zijn voor alle mogelijke gevaren rondom ons, gewoon kunnen zijn zonder het besef dat we nooit de vrijheid zullen genieten die mannen zichzelf hebben toegeëigend. En daarvoor zijn er politici nodig die opkomen voor ons en het goede voorbeeld geven. Dat is wat ik nu mis in deze verkiezingsstrijd.
Lees ook deze blogposts over vrouwenrechten
- Hoe vrouwonvriendelijke gedragspatronen in onze maatschappij verweven zitten
- Alweer uitstel voor de versoepeling van de abortuswet
- Slachtoffers van grensoverschrijdend gedrag worden nog te vaak niet geloofd
Volg mij ook op Instagram en Facebook om updates te krijgen over mijn blog!