Van student naar werkveld – #1

Nadat ik in juni 2021 mijn bachelor in de Journalistiek behaalde, begon ik aan de opleiding Toerisme- en Recreatiemanagement. Nu het laatste academiejaar daarvan is ingegaan, heb ik ook meteen mijn laatste jaar als student in het algemeen ingezet. Wat daarna komt is momenteel nog een vraagteken, maar dat moet allemaal duidelijk worden in de komende maanden. No pressure, right? In deze blogserie neem ik jullie mee in hoe ik mijn laatste jaar als student beleef en intussen antwoorden probeer te vinden over wat ik nadien ga doen.

Mijn laatste eerste schooldag

19 september 2022 – Voor de laatste keer ooit had ik een eerste schooldag, maar eerlijk gezegd keek ik er niet bepaald naar uit. Na vorig academiejaar stage te lopen in Washington D.C. en al geen klassieke les meer gevolgd te hebben sinds eind 2021 voelde ik me al vanaf de eerste schooldag niet meer op mijn plek. Alsof ik de schoolbanken ben ontgroeid. Maar plaatsnemen achter de schoolbanken is jammer genoeg onvermijdelijk om dat tweede diploma nog te behalen. En na al de moeite die ik er vorig academiejaar al voor heb gedaan, zou het stom zijn om zo dicht bij de finishline op te geven. Daarbij staat opgeven niet in mijn woordenboek.

“Al vanaf de eerste schooldag voel ik me niet meer op mijn plek. Alsof ik de schoolbanken ben ontgroeid.”

Het voelt ook extra vreemd aan omdat ik op 21-jarige leeftijd opeens terug tussen de eerstejaarsstudenten les moet volgen… Dat heeft alles te maken met het feit dat ik een verkort traject volg en de volgorde van de opleidingsjaren daarin helemaal door elkaar kan gehaald worden. Voor degenen die willen weten hoe het verkort traject dat ik volg juist werd opgesteld, zal ik het eerst even verduidelijken. Hoewel het een lang verhaal is, probeer ik het zo beknopt mogelijk te houden.

Een beetje achtergrond

Alles begint bij de reden waarom ik Toerisme- en Recreatiemanagement ben gaan studeren: toen ik in mijn laatste jaar Journalistiek zat, ging ik normaal stage lopen in Washington D.C.. Maar dan bracht dat vervelende coronavirus mijn plannen jammer genoeg in de war. De enige manier waarop ik de beurs die ik verdiende om aan de andere kant van de oceaan stage te lopen – het had heel wat werk gekost om die te verkrijgen – kon behouden en kon inzetten, was door nog verder te studeren en dus stage te lopen in het kader van die nieuwe opleiding. Dat bleek binnen Erasmushogeschool Brussel te kunnen bij Toerisme en dus besloot ik me in te schrijven. Aangezien ik al een diploma had, kon ik kiezen voor een verkort traject van 95 studiepunten.

“Het eerste semester van vorig academiejaar was enorm druk. Ik werkte eigenlijk de studiebelasting van een heel jaar af in het eerste trimester zodat ik me in dat tweede semester enkel hoefde te focussen op mijn stage.

Normaal gezien zit de stage in zo’n traject pas in het tweede/laatste jaar van de opleiding, maar bij mij moest die al in het eerste zitten om de beurs te kunnen behouden. Gelukkig kon het traject dus op die manier aangepast worden, maar dat wilde ook zeggen dat ik meteen voornamelijk tweede- en derdejaarsvakken opnam en de eerstejaarsvakken even oversloeg. Het eerste semester van vorig academiejaar was enorm druk. Ik werkte eigenlijk de studiebelasting – inclusief mijn bachelorproef – van een heel jaar af in het eerste trimester zodat ik me in dat tweede semester enkel hoefde te focussen op mijn stage. Ik leefde toen volledig op adrenaline, maar ergens hou ik er ook gewoon van als het zo druk is en zeker omdat ik wist dat ik naar Washington toewerkte.

“Hoewel ik middenin een opleiding aankwam zonder de basis gezien te hebben, is het uiteindelijk allemaal gelukt.”

Ik heb daardoor alleszins op korte tijd heel veel geleerd. Want hoewel ik middenin een opleiding aankwam zonder de basis gezien te hebben, is het uiteindelijk allemaal gelukt. En dan komen we bij vandaag. Eigenlijk was me beloofd dat ik mijn verkort traject op anderhalf jaar in totaal zou kunnen afronden en dus na de examens in januari 2023 klaar zou zijn. Jammer genoeg werd er besloten net dit academiejaar met een nieuw programma te beginnen waardoor enkele vakken die ik nog moet volgen om mijn diploma te halen nu in het tweede semester zitten. Uiteindelijk neem ik nu dus vier vakken op voor de kerstvakantie en vier vakken erna (waarvan eentje een jaarvak is, dus eigenlijk zeven in totaal).

Geef mij maar spanning

Ik zit dus met een heel rustig academiejaar waarin ik voornamelijk vakken volg die eigenlijk ter voorbereiding dienen op de vakken die ik al heb afgelegd. Tot nu toe voelen die lessen dus vrij nutteloos aan en dat maakt dat ik me zelf ook een beetje down voel. I know, sommigen zouden blij zijn dat ze niet veel les hebben en nog geen verplichtingen hebben om te gaan werken. En na mijn tijd in Washington D.C. en de drukte die eraan voorafging, dacht ik zelf ook wel blij te zijn met een wat rustigere agenda. Maar zelf heb ik nu toch vooral het gevoel dat ik vastzit. Ik heb nu eenmaal spanning, uitdaging en het gevoel dat ik iets bijleer nodig, daaruit haal ik voldoening en energie. Ergens zou ik ook gewoon graag al de volgende stap in mijn leven zetten en definitief beginnen met mijn professionele carrière. Maar dat staat dus nog even on hold.

“Ergens zou ik ook gewoon graag al de volgende stap in mijn leven zetten en definitief beginnen met mijn professionele carrière. Maar dat staat dus nog even on hold.”

Al is het wel zo dat ik door de drie stages die ik in totaal al aflegde en mijn studentenjobs voel dat ik al een tijdje in de overgangsfase van student naar werkveld zit. Ik werk al een hele tijd aan mijn professionele carrière, en dan specifiek door intussen al een hele tijd als jobstudent te werken voor Libelle. Na mijn zomerwerk nam ik even een pauze om me te focussen op het begin van het academiejaar, maar midden oktober begin ik er weer aan voor een dagje per week.

Daarnaast ging ik intussen ook aan de slag als taalbuddy op een lagere school in Halle. Dat houdt in dat ik op vrijwilliger basis een voormiddag per week leerlingen die het wat moeilijker hebben met het Nederlands help. Ik haal hen dan in kleine groepjes uit de klas en door middel van een groepsgesprek rond een bepaald thema werken we aan hun spreekvaardigheid en uitbreiding van woordenschat. Ik heb tot nu toe twee voormiddagen achter de rug en ik moet zeggen dat ik het wel fijn vind. Ik doe dus absoluut mijn best om naast de lessen die ik nog moet volgen met voldoende andere zaken bezig te zijn om mijn levenslust niet te verliezen.

En de toekomst?

Taalbuddy zijn, doe ik voorlopig al minstens tot aan de kerstvakantie. En na Nieuwjaar… Mocht er tegen dan een mooie kans op mijn pad komen, is het niet uitgesloten dat ik dan al definitief begin te werken en mijn studie gewoon ‘on the side‘ afwerk. Maar dat hangt af van hoe alles nog evolueert. En dat zal je allemaal kunnen volgen in deze nieuwe tweewekelijkse blogserie. 😉

“Of je nu in je laatste jaar van je studies zit zoals ik, al net bent beginnen werken of gewoon nog niet goed weet wat je gaat doen en alles probeert uit te zoeken… Ik denk dat deze blogserie zeker weer veel herkenbare elementen zal hebben”

Toen ik in Washington D.C. zat, heeft mijn blog veel voor me betekend en geholpen om alles zelf te kunnen plaatsen. Ik kreeg daarbij redelijk wat reacties van lezers dat wat ik schreef herkenbaar was, wat absoluut deugd deed. 🙂 Ongetwijfeld zijn er nu ook velen onder jullie die ongeveer in dezelfde fase van het leven zitten en dus ook ‘van student naar werkveld’ gaan. Of je nu in je laatste jaar van je studies zit zoals ik, al net bent beginnen werken of gewoon nog niet goed weet wat je gaat doen en alles probeert uit te zoeken… Ik denk dat deze blogserie zeker weer veel herkenbare elementen zal hebben. En het is toch altijd fijn om te weten dat je niet alleen bent met je twijfels en gevoelens. Dus ik zou zeggen, tot in de volgende blogpost binnen twee weken op 16 oktober! 🙂

Kom je graag meer te weten over mijn avontuur in Washington D.C.? Lees dan deze blogposts:

Volg mij ook op Instagram en Facebook om updates te krijgen over mijn blog! Op Instagram deel ik bovendien meer beeldmateriaal en daar krijg je een meer visuele inkijk in mijn leven.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *